Η γενιά που ενώ οι γονείς της υποσχέθηκαν ένα πλούσιο μέλλον, θα ζήσει τελικά χειρότερα από αυτούς, είναι μια γενιά που δεν την ακούμε. Έχει θυμό και είναι ευάλωτη στον πλαστό ριζοσπαστισμό των φασιστών, υιοθετεί τα fake news από το Διαδίκτυο και τα αναπαράγει, αλλά δεν είναι φασίστες. Είναι δική μας δουλειά να τους πείσουμε, εκτιμά η Αλεξάνδρα Κορωναίου, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας, Κοσμήτορας της σχολής Κοινωνικών Επιστημών στο Πάντειο, η οποία μίλησε χθες στις «ιστορίες που γράφουν Ιστορία» Στο Κόκκινο, με την Τζούλυ Τσίγκα.
Δουλεύω πολλά χρόνια στο κομμάτι της νεολαίας, αλλά και του φασισμού. Από τις ευρωεκλογές δεν έχουμε αναλυτικά τα κανονικά αποτελέσματα, οπότε δουλεύουμε με τα exit polls, δηλαδή δεν έχουμε πληροφορίες μόνο για τους 17ρηδες που ψήφισαν πρώτη φορά. Ξέρουμε όμως ότι στις ηλικίες 17-24, το 10% ψήφισε Χ.Α., το 3% το ακροδεξιό μόρφωμα Ελληνική Λύση και 1% ΛΑΟΣ. Άρα ένα ποσοστό 13-14% των νέων πάει προς την ακροδεξιά, ενώ η Χ.Α. στη νεολαία διατηρεί τα ποσοστά της και παραμένει τρίτο κόμμα, παρά την σημαντική πτώση που είχε στον γενικό πληθυσμό. Αυτή η εικόνα πρέπει να χτυπήσει ένα πολύ ηχηρό καμπανάκι για το παρόν και το μέλλον, γιατί αποδεικνύει πως σταθεροποιείται η στροφή της νεολαίας σε φασίζουσες αντιλήψεις και συμπεριφορές. Πρέπει να συνυπολογίσουμε επίσης ότι και στους ψηφοφόρους ηλικίας 25-34 ετών η Χ.Α. συγκεντρώνει 7%.
Φαίνεται πως στην τετραετία που πέρασε, ενώ έγιναν πράγματα και για τη νεολαία (χρηματοδότηση για υποψήφιους διδάκτορες αλλά και για την έρευνα), αυτά δεν αρκούν. Προφανώς δεν έχει υπάρξει ένα συνολικό αφήγημα που ν’ απαντά στα ερωτήματά τους. Στις έρευνες που κάνουμε σχετικά στο Πάντειο, μας έβγαινε πολλά χρόνια τώρα ένα ποσοστό γύρω στο 10-12% που σταθερά υποστηρίζει την ακροδεξιά, ένα κομμάτι που μοιάζει να βγαίνει από την εποχή του εμφυλίου. Ένα κομμάτι της νεολαίας κουβαλάει πολύ θυμό, οργή, δεν έχει εμπιστοσύνη στην πολιτική και στο Κοινοβούλιο, αντιθέτως εμπιστεύονται τον στρατό και την εκκλησία. Αυτό το κομμάτι πιστεύει ότι η λύση θα προκύψει από ακροδεξιά κόμματα που εμφανίζονται να έχουν αντισυστημική προσέγγιση, κάτι στο οποίο οι νέοι είναι πολύ ευαίσθητοι. Η Χ.Α. έπαιξε πολύ έξυπνα σ’ αυτό το πεδίο μ΄ έναν πλαστό «αντισυστημισμό», διεισδύοντας σε σχολεία, αθλητικούς χώρους κλπ. Γενικότερα οι νέοι δεν ακούγονται αρκετά.
Είναι η γενιά που ζει στο μεταίχμιο μας σπουδαίας ιστορικής στιγμής στην οποία οι γονείς τους (κυρίως της μεσαίας τάξης) τους υποσχέθηκαν ένα πιο πλούσιο μέλλον με κατανάλωση, καλές δουλειές με καλούς μισθούς κλπ., κι αυτό το αφήγημα κατέρρευσε. Όλο αυτό δεν τους το έχουμε συζητήσει και δε μπορούν να το ερμηνεύσουν ότι είναι η γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της. Μιλώντας για τους 17χρονους που ψήφισαν πρώτη φορά, είναι σαφές πως το μεγαλύτερο μερίδιο στην επιρροή έχει η οικογένεια. Ακολουθούν οι φίλοι και πολύ λιγότερο τους επηρεάζει το σχολείο, όπου δεν εμπιστεύονται, ας πούμε, την Ιστορία. Αντιθέτως, είναι τεράστια η επιρροή τους από τα Social Media. Στο Fb και στο Instagram (που το χρησιμοποιούν περισσότερο) διαβάζουν πολλές ψευδείς ειδήσεις, αλλά δεν αναρωτιούνται για την εγκυρότητα της είδησης. Πείθονται και αναπαράγουν έναν λόγο που έχει αρχίσει να διαφοροποιείται από την αρχική γλώσσα της Χ.Α..
Σ’ αυτά τα social media κυριαρχούν η ομοφοβία, ο μισογυνισμός και το μίσους κατά του διαφορετικού και κυρίως του πρόσφυγα και του μετανάστη. Στο εξωτερικό, ωστόσο, η τάση των νέων ψηφοφόρων ήταν διαφορετική. Κυρίως στην Γαλλία όπου οι νέοι ψήφισαν σε μεγάλο ποσοστό τους Πράσινους, ενώ αντίστοιχο ρεύμα υπήρξε και στην Γερμανία. Προς το παρόν εδώ, δεν έχουμε αντίστοιχο ρεύμα στους νέους που να καταγράφεται μέσα από την ευαισθητοποίησή τους για την κλιματική αλλαγή. Θυμάμαι, ένα χαρακτηριστικό σύνθημα νεαρής διαδηλώτριας στη Γαλλία με πλακάτ που έγραφε «Ξεραίνομαι όπως ξεραίνονται τα δέντρα και η γη». Είναι σαφές ότι οι νέοι θέλουν κάτι παραπάνω από μια καλή δουλειά γι’ αυτό και εκτιμούμε πως θα έχουμε διεκδίκηση συλλογικών ταυτοτήτων στο μέλλον. Κι είναι εκεί που θα πρέεπι να ρίξουν το μεγαλύτερο βάρος οι προοδευτικές δυνάμεις. Δεν πιστεύω πως η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας είναι απολιτίκ. Απλώς αναζητούν άλλους τρόπους πιο πολύμορφους και πιο πολύχρωμους. Δεν τους λένε τίποτα οι στεγνές αντιπαραθέσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα. Αυτό που είναι, όμως ακόμα πιο ανησυχητικό είναι πως ψήφισε Χ.Α. το 9% των φοιτητών που έφτασαν στην κάλπη. Όλοι αυτοί είναι φασίστες; Δε νομίζω. Ακόμη κι αν η οικογένεια έχει φασίζουσες αντιλήψεις δεν πιστεύω πως αυτά τα παιδιά είναι φασίστες. Είναι δική μας δουλειά να τους πείσουμε. Μέχρι σήμερα οι φασίστες έλεγαν πάντα αυτά που θέλουν να ακούνε οι άλλοι. Από την άλλη πλευρά οι νέοι αναζητούν πιο ριζοσπαστικές λύσεις και δεν τους πείθει ο ριζοσπαστισμός της άλλης πλευράς.
stokokkino.gr